Veilig thuis!

Dinsdagavond 28 december rond vijf uur weer thuis. M'n gezin haalt me op bij Schiphol en daarna komen de verhalen los. 


Genoten van deze periode in Marokko, maar ik ben ook erg blij om weer thuis te zijn.
Genieten van mijn gezin en alle luxe die wij in Nederland zo gewoon zijn.


Oud en Nieuw is voor mij speciaal geworden door deze bijzondere ervaring!


Ik wens iedereen nog een heel vernieuwend 2011 toe!


Leny Bolweg.

Arab Cafe!

De laatste foto's voor vandaag. Hier was ik iedere dag te vinden om m'n weblog bij te houden!

Voor het gebruik van een consumptie, kon je een uur gratis internetten! Dit kostte slechts 17 dirham (ongeveer 1,80 euro). Vandaag maar thee genomen!

Vaak was het tussen de middag vrij rustig, later op de dag altijd druk. 
Maar een keer een Nederlander daar gehoord, die direct z'n hele levensverhaal keihard via Skype liet horen. Z'n vriendin aan de diarree, geen drank kon ie krijgen en het na een paar dagen hier wel gezien had. Ja............soms schaam je je voor je landgenoten!!


Het valt me op dat de mensen hier juist heel vriendelijk en behulpzaam zijn. Ze proberen je ten alle tijden te helpen ondanks de communicatieproblemen die ze ondervinden met buitenlanders en toeristen. De meeste mensen hier in Marokko spreken alleen Arabisch, soms Frans en geen Engels.


Morgenochtend om half 8 komt de taxi me ophalen bij de stadspoort. In anderhalf uur rijden we dan naar Casablanca. Tegen het einde van de middag hoop ik dan weer op Nederlandse bodem te staan!

Laatste dag in Rabat.

Vandaag is de allerlaatste dag hier in Rabat aangebroken! Het is prachtig weer en ongeveer 20 graden. Heel aangenaam dus!


Om half 10 word ik verwacht voor de laatste briefing bij het hoofdkantoor van Projects Abroad.

Dus neem ik voor de laatste keer een taxi. Ik laat me rijden door de grote, brede straten van Rabat.
Het is vroeg dus zijn er nog weinig mensen op de straten. 


Op het hoofdkantoor vul ik de nodige feedback formulieren in en krijg ik een t-shirt van Projects Abraod. 


Nu snel terug naar het gastgezin voor de lunch, daarna de laatste inkopen doen en m'n rugzak inpakken!

Bezoek aan de kasba.

Vandaag samen met Valerie een bezoek gebracht aan de kasba. Een hoog gelegen kasteel vlakbij de zee.............het uitzicht is prachtig.....................te bedenken dat hier dus mensen in kleine blauw gekleurde woninkjes leven..................in hele nauwe straatjes..................


Ook terug lopen was geweldig vanwege het uitzicht!

Door de oude stad (Medina) liepen we terug langs allerlei kraampjes, met loslopende kippen en verse vis! Hier nog een paar leuke dingetjes gekocht.


De lunch rond de middag, was heerlijk. Patat, worstjes en rijst met salade en champions.......!!

                             P.s. ik heb niet alles opgegeten!

Zondag tweede kerstdag.

Gistermiddag nog wat leuke kleine presentjes gekocht en gewandeld door de kleine straatjes van de Medina. Mijn logeeradres zit aan de "schone" kant, de andere straatjes zijn vies en er zitten veel katten tussen het afval te zoeken naar etensresten.

Zondag ben ik op tijd opgestaan om de laatste dingen te doen voordat ik terug ga.
Heerlijke, warme wentelteefjes en zoete thee als ontbijt.


Aisha vertelt me dat Adil gisteravond nog laat gebeld had naar hun huis. 
Vanmiddag wilden zij me uitnodigen om op het kerstfeest van het opvanghuis te komen! 
Leek me wel wat maar ik had net met de andere vrijwilligster Valerie afgesproken om de stad onveilig te maken!


Een lastige keuze omdat ik morgenochtend ook al weer later naar het opvanghuis kan komen omdat ik de laatste briefing op het hoofdkantoor heb. Zo vriendelijk mogelijk toch maar bedankt, ik ben benieuwd of ik nog iets hiervan hoor.

Het weer zit deze dagen niet echt mee. Het regent vaak en hard. Wanneer de zon zich ook maar even laat zien, is het direct weer druk overal.

Kerstavond en eerste kerstdag!

Kerstavond gingen we uit eten met de uitgedunde groep vrijwilligers. Keiharde muziek, en meezingen en dansen met de karaoke nummers! Dit zonder drank want bij binnenkomst in Marokko had ik een overeenkomst moeten ondertekenen waarbij ik beloofde geen drank en drugs te zullen gebruiken! We hebben lol gehad maar een wijntje had er echt wel goed bij gesmaakt.


Asmaa vertelde me dat ik vooral het weekend moest gebruiken om eropuit te gaan met de andere vrijwilligers. Nou ja, koffie drinken wilde ik wel maar lekker relaxen en lezen trok me ook wel.


Eerste kerstdag om 11.00 uur met Valerie en Judith afgesproken om ergens te gaan koffie drinken en cakes te eten!

Het restaurant waar ik hier met Valerie zit, had erg veel zitplaatsen op de eerste etage. Daar bestelde je koffie of thee en beneden zocht je uit welke cakes of broodjes je erbij wilde.
Haast is niet geboden, rustig aan allemaal.
Morgenochtend hebben we weer samen afgesproken en gaan we ergens eten. Misschien ook nog wat bezichtigen. Afijn, we zullen wel zien!

Vrijdag 24 december, dag voor kerst.

Ongelooflijk, dat ik al weer een week bij deze familie in huis ben. Door de nauwe straatjes weet ik precies de weg en bel dan bij deze middelste deur aan.


Vandaag heb ik alleen in de ochtend gewerkt want vanmiddag mag ik me voorbereiden op het kerstfeest van vanavond.


Er zijn vandaag minder kinderen in het tehuis en vanochtend gaan we met de kerstkaarten aan de gang. Hanna (een doofstom meisje) helpt me met de kleinere kinderen en dan geef ik haar een kaart met in het Frans geschreven een prettig kerstfeest. Ze is zo blij en ik blijf nu voor altijd haar "ami" zo geeft ze met handgebaren aan.




Bij het opvanghuis vertelde een andere vrijwilliger dat ik voor een langere tijd wordt uitgenodigd om te komen werken in het tehuis. Ik mag dan bij een van de berberse vrouwen logeren en hoef dan eigenlijk alleen m'n vliegticket te betalen.  
In 2011 zal er een nieuw complex gebouwd worden voor deze jongeren. Nou, dat is wel echt nodig. De voorzieningen in het oude gebouw laten veel te wensen over.


Lunch is couscous en dat smaakt werkelijk voortreffelijk! Aisha, de vrouw des huizes, bidt op haar kleed gericht naar Mekka, in een nis in de kamer. Dit alles wordt opgeluisterd door de alles overheersende tv, waarbij een Iman de gebeden uitspreekt.